اثر نیتروپروساید سدیم بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیای قرمز تحت تنش کم آبی

به منظور بررسی کاربرد نیتروپروساید سدیم بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا تحت تنش کمبود آب، آزمایش مزرعه ای در سال 1391 در همدان به صورت اسپلیت فاکتوریل، در قالب بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تنش کم­آبی شامل قطع یک بار آبیاری در مراحل رویشی، زایشی، رویشی+ زایشی و بدون تنش (آبیاری کامل) در کرت­های اصلی؛ و ارقام (اختر و درخشان) و محلول­پاشی نیتروپروساید سدیم در سه غلظت 0، 150و 300 میکرومول به صورت فاکتوریل در کرت­های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد برهمکنش تیمار کم­آبی و محلول­پاشی اثر معنا­داری بر تعداد شاخۀ فرعی در بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در هر دو رقم داشت. تنش رویشی+ زایشی در رقم های اختر و درخشان به ترتیب حدود 34 و 5/35 درصد عملکرد دانه را کاهش داد. تنش زایشی در مقایسه با تنش رویشی در رقم های اختر و درخشان به ترتیب حدود 6 و 5/6 درصد سبب کاهش بیشتر عملکرد دانه شد. غلظت 300 میکرومولار نیتروپروساید سدیم به ترتیب 17 و 16 درصد عملکرد دانه را در رقم های اختر و درخشان در وضعیت تنش زایشی افزایش داد. محلول­پاشی با غلظت 300 میکرومول نیتروپروساید سدیم بیشترین تأثیر را در بهبود آثار تنش کم آبی بر عملکرد و اجزای عملکرد هر دو رقم داشت. ازاین رو مصرف 300 میکرومولار نیتروپروساید سدیم برای محلول­پاشی لوبیا تحت وضعیت تنش کم­آبی مطلوب به نظر می­رسد.